Peru - vrijdag 16 oktober 1998
Vroeg op voor een rit door de Colca Canyon. Aan het eind is het Condor Cross. 's Ochtends vroeg kun je daar condors zien. We zijn op tijd, er vliegt heel even een kleintje, en een flinke tijd ook een hele grote rond. Erg mooi.
We hadden een weddenschap wie het eerst een condor zou ontdekken. Diederick wint. Hij was dan ook als eerste naar het puntje van de rots gerend. Ik hield m'n hart vast... als hij maar niet valt. In het busje is hij doodsbang bij iedere scherpe bocht, maar hier gaat hij vrolijk langs de rand van de afgrond staan...
De omgeving is erg indrukwekkend. Een beetje zoals de Grand Canyon in de VS. Iets minder mooie kleuren, maar wel veel woester. Diepe ravijnen, mooie rotspartijen.
Langs een dun paadje lopen we een eind langs de canyon, ongeveer een half uur. Je kunt ook 4 of 5 uur door de canyon trekken, maar in ons progrsmma is daar geen tijd voor. Andere groepen doen het wel. Ik vind het wel een beetje jammer.
Onderweg terug stoppen we bij het dorpje Maca, dat grotendeels verwoest is door een sterke aardbeving in 1992. Het kerkje is half weggevaagd, de meeste huizen liggen nog in puin.
Er wordt wel hard gewerkt om het dorp weer op te knappen. Sonya zegt dat het dorp mogelijk wordt afgebroken en dat ze niet snapt waarom de mensen er nog willen wonen. Het maakt zoveel indruk, dat ik ieder moment een nieuwe aardbeving verwacht.
We hebben bijna allemaal in Chivay een panfluit gekocht. Voor 3 of 4 soles kon je er al hele leuke kopen, al zijn ze wel een beetje gammel. Vooral in de bus proberen we allemaal het bekende lied El Condor Pasa te spelen, maar zonder veel succes. Behalve Otto, die kan het echt!
Er is in de wijde omtrek veel volk. Veel boeren die met een paar beesten rondlopen. De mensen zien er zo gelukkig uit! En dat terwijl de meesten van hen erg arm zijn. Er zijn trouwens ook wel rijkere boeren, die een trekker hebben om hun grond te bewerken.
Sommigen proberen een slaatje te slaan uit de aanwezigheid van zo veel toeristen, bijvoorbeeld door wat spulletjes te verkopen. Hier zijn het vooral geborduurde spulletjes. Ook wil iedereen graag voor een paar soles op de foto.
De rest van de ochtend hebben we voor onszelf in Chivay. We wandelen een beetje door het dorp, gaan naar de brug over het riviertje en maken een praatje met wat kinderen. We eten in een restaurantje, gelukkig weer een waar niet zo veel toeristen komen. Het is het vertrouwde menu van aardappeldoep en rijst met kip.
Hier komen wel de schoolkinderen uit het dorp lunchen. Ze vinden het erg spannend dat er allemaal toeristen in hun restaurant komen.
We rijden weer terug naar Arequipa, over het zelfde zandpad. Op het hoogste punt, bijna 3.000 meter, is een veld waar je een wens mag doen als je een torentje bouwt van rotsen. Dat doen we natuurlijk. Later zal blijken dat de geheime wens van Diederick inderdaad uitkomt...
Onderweg spelen we 'I spy....', een soort ik-zie-ik-zie-wat-jij-niet-ziet. Alleen is het dan niet met kleuren, maar met de beginletter van het woord. Ook leren we de Engelstaligen in de groep bekende Nederlandse liedjes zoals 'Op een onbewoond eiland' en 'Ik heb zo wa wa wa waanzinnig gedroomd'.
Terug in Arequipa hebben we net even wat tijd om ons op te frissen. Helaas is de douche koud. Dan maar koud.
Patricia laat ons deze keer een restaurant uitzoeken. We lopen wat rond en komen uit bij een klein restaurantje in de straat van ons hotel. Niet zo druk, wel goedkoop. We twijfelen, maar willen ook niet langer verder zoeken.
Opeens komt er een muziekgroep binnen. Ze spelen niet zo goed, maar het is wel gezellig. De trommelaar wil zelfs dansen met Patricia! Dat blijkt dus een opzetje te zijn om iemand anders de kans te geven haar tas te stelen. Gelukkig ziet Otto wat er gebeurt. Ze gaan er met vijf man achteraan. De man, vrouw en kind die de tas stelen blijken al in een taxi te zitten. De daders kunnen ontsnappen, een andere vrouw in de taxi geeft uiteindelijk de tas terug.
Wat een avontuur! Otto is de held van de avond en verwerft de naam 'Superman'. De gezelligheid is wel een beetje bedorven. We gaan vroeg naar bed.
