Peru - woensdag 14 oktober 1998
Helemaal gebroken komen we aan in Arequipa, een stad met 1 miljoen inwoners, op zo'n 2400 meter hoogte. Ik ben nog aardig wagenziek en de hoogte maakt het er al niet veel beter op.
Een taxi brengt ons naar het hotel. Het is een schattig hotel met allemaal gangetjes, terrassen en veel bomen. Eindelijk een ontbijt... met goede -sterke- koffie.
We besluiten de rest van de ochtend rustig aan te doen. De meesten gaan even bijslapen. Daarna is het tijd voor de toeristische attracties van de stad. We beginnen bij het Santa Catalina-klooster. Dat is een oud nonnenklooster waar nonnen volledig afgezonderd van de buitenwereld leefden. Dit klooster is een ware stad in de stad!
Ook is er een museum rond de opgegraven mummie van het Inka-meisje Juanita, dat geofferd was aan de Goden. In het museum is ook een indrukwekkende film te zien over de expeditie die haar vond, diep onder het ijs van de berg El Misti.
's Avonds met Patricia mee naar een 'real nice restaurant'. Onderweg koopt Diederick nog even twee fotorolletjes. Een ervan blijkt slechts pakpapier en steentjes te bevatten. Fijn. Het restaurant is een typisch, duur toeristenrestaurant. Met op de kaart de bijbehorende gefrituurde kip met patat enzo. Ik neem een vissoep.
Het blijkt een waardeloos restaurant. Er zit enorm veel tijd tussen het gerecht van de eerste en de laatste. Ik krijg mijn eten als laatste. Ik word er nogal boos over, ook tegen Patricia - zij spreekt immers Spaans en praat met de eigenaar. Het was toch al niet gezellig.
Op de terugweg praat ik nog even met Patricia. Ik leg haar uit dat een groot deel van de groep liever naar goedkope, echt Peruaanse restaurantjes wil. Zij legt uit dat andere groepen daar juist niet heen willen, bang om ziek te worden van het eten.
