Peru - maandag 12 oktober 1998
We huren een busje om onze reis voort te zetten. Omdat we niet meer terugkeren in Pisco, gaat alle bagage op het dak.
We gaan opnieuw naar de haven, nu om een boottocht te maken langs de Ballestas eilanden en het Paracas-schiereiland. Dat is een uniek natuurgebied met zeeleeuwen, pinguïns en tal van vogelsoorten.
Op een berg op het schiereiland is een bijzondere aardtekening te zien. De betekenis ervan wordt niet helemaal duidelijk, daarover zijn meerdere theorieën.
Het gebied bestaat uit tientallen kleine en grotere rotspartijen. Soms heeft het water de rotsen zo uitgesleten, dat prachtige doorkijkjes zijn ontstaan.
Het is onvoorstelbaar hoe dicht je bij de zeeleeuwen kunt komen, die op de rotsen liggen te zonnen.
Pinguïns verwacht je niet zo dicht bij de evenaar. Ze zijn er echt!!
Na de rondvaart rijden we verder. We komen langs een wijnboerderij waar Pisco Sour wordt gemaakt, het drankje dat we gisteravond al dronken. Ze hebben een eigen wijnveld. Het is nu pas lente, de druiven groeien dus pas later. Op deze boerderij wordt de wijn meteen bewerkt en gedestilleerd. Het is daardoor een soort wodka, met 45 procent alcohol. Het begint nu echt heet te worden (ik weet niet hoe heet) en ik verbrand al meteen.
Later stoppen we ook bij de zogenaamde 'sanddunes' bij de stad Ica. Die duinen zijn onvoorstelbaar hoog, veel hoger dan het op een foto lijkt.
In het midden daarvan is een soort oase, Huacachina. Van daaruit kun je de duinen opklimmen.
Er zijn ook een soort snowboards te huur, waarmee je naar beneden kunt surfen of sleeën. Tijdens de klim word ik halverwege opeens enorm duizelig, en besluit al vanaf daar naar beneden te gaan.
Het is echt onwijs gaaf! Al duurt het niet zo lang voor je weer beneden staat. Zeker als je halverwege omvalt...
Daarna kun je in het meertje een heerlijke duik nemen.
Het leuke van een privébus is dat je veel meer ziet onderweg. In ieder dorpje zie je weer mensen langs de weg zitten met hun handeltje.
Bijna alle gebouwen zijn overigens beschadigd, vaak door aardbevingen. Overal wordt gebouwd.
Als we in Nazca aankomen is het al donker. Wel erg mooi, in het donker door de woestijn rijden. Af en toe passeer je een tegenligger, verder is het alleen ons en de sterren...
