Guatemala - maandag 29 november 1999
We huren een bootje om het Atitlán-meer over te varen, naar Santiago Atitlán.
Het is er vandaag geen marktdag, maar het is er toch een drukte van jewelste. De vrouwen zitten hier zelfs midden op straat hun waar te verkopen.
Dit stadje lijkt vooral veel Amerikanen te trekken, busladingen vol. Het is ook aan de lokale bevolking te merken: we worden regelmatig in het Engels aangesproken.
Je kunt hier een beeld bezoeken van een lokale heilige, Maximón. Het is een houten beeld met een sigaar "die altijd brandt", behalve nu. Je moet flink betalen om hem te mogen zien en al helemaal om er eern foto van te maken. Wij vinden het maar nep, een goede manier om flink aan het toerisme te verdienen.
Veel mooier is de kerk op het grote plein. Deze lijkt wel een beetje op die in Chichicastenango, maar dan wat groter.
Tijdens de lunch leren we Maria en Laura hoe Black Magic werkt. We gaan ook door met Chinees rekenen. Nu Liz weet hoe het gaat, is het extra leuk. Als Wolfgang het doorkrijgt, proest hij het uit van het lachen. Gert heeft het pas als laatste door. Hij voelt zich nogal bedonderd als hij ziet hoe het werkt. Hij probeerde echt al zijn wiskundige formules er op los te laten, maar dat werkte niet...
Als we terugvaren naar Panajachel zijn de golven zó hoog dat het bootje steeds hard op het water neerkomt. Bij één golf vliegen we zelfs zo hard omhoog, dat ik loskom van het bankje en mijn hoofd stoot tegen het dak van de boot.
's Middags reizen we verder naar het zuiden. De omgeving is hier afwisselend: stukken met veel akkerbouw en kleine dorpjes, maar ook stukken uitgestrekte woeste natuur.
Onderweg stoppen we bij een restaurant dat heerlijke appeltaart verkoopt. dit is ook de laatste keer dat ik in dit deel van de wereld koffie met melk drink: het is echt altijd veel te slap, met veel te veel melk.
In het restaurant staat de radio aan. Een erg commerciële zender: allemaal dezelfde Spaanstalige ballads, met steeds in het intro een gesproken jingle met een vette lage stem. Het zou Sky kunnen zijn...
Het eerste stuk van de route draaiden we in de auto een van mijn banjdes met lokale muziek. goed voor de lokale sfeer, maar de anderen vinden er geen moer aan. we schakelen dus over op The best of Crowded House.
Antigua de Guatemala is een prachtige historische stad. Ons hotel ligt aan de rand van het centrum. Hier hebben ze eindelijk weer eens een geldautomaat die met Cirrus/Mastercard passen werkt.
