Mexico - dinsdag 23 november 1999
We staan vroeg op, zodat we nog even kunnen ontbijten voordat we weggaan. We reizen vandaag door naar Palenque. Dat is helemaal aan de westkant van het gebied waar we doorheen trekken. We gaan dus vliegen.
We worden om 7 uur opgehaald met twee taxi's die ons naar het vliegveld brengen. Het vliegveld van Mérida is klein, er gaan maar een paar binnenlandse vluchten per dag. Toch is alles groots opgezet, met brede gangen die naar de gates leiden.
De vlucht is kort, drie kwartier. We vliegen opnieuw met een oude bak. Het lijkt wel alsof het hier gebruikelijk is dat de deur van de cockpit open blijft tijdens de vlucht.
We landen in Villahermosa, waar we met een taxi naar het busstation gaan. Wat een gedoe.
Wel leuk; busstations zijn hier vaak in de arme volksbuurten. Veel marktkraampjes.
Een agent wil graag op de foto.
Het gebied rond Villahermosa staat onder water. Dat is nog van de overstromingen een paar weken eerder. Eerlijk gezegd ziet het er wel mooi uit. alles is nu prachtig groen.
In de bus draait een film over een familie die een hele groep apen houdt en van alles beleeft, maar ik vind het uitzicht mooier. Dat verandert steeds: van open velden met kleine dorpjes wordt het steeds meer jungle, met hoge bomen en weinig uitzicht.
Palenque zelf is geen mooie stad. Vooral veel arme wijken. Als we daar doorheen rijden, heb ik voor het eerst het gevoel in Latijns Amerika te zijn: veel getoeter, vuile straten, taxi's die rijden als gekken en overal mensen die wat willen verkopen.
Ons hotel is een eindje buiten de stad (wéér een taxi). Een prachtige rustige oase in de jungle. er is een restaurantje, er staat een oude Amerikaanse bus, er kamperen wat mensen (geen Hollanders). Onze kamers zijn in een apart gebouwtje. Ik deel deze keer een kamer met Gert.
Nadat we een beetje geacclematiseerd zijn, gaan we naar de ruïnes van Palenque. Wéér een taxi...
Onze gids vertelt dat het 's ochtends enorm druk is. Veel groepen bezoeken de ruïnes en reizen daarna verder naar andere sites in de omgeving. Nu zijn er maar een stuk of tien mensen.
De gids, Ernesto, vertelt erg interessant over hoe het leven hier was. Hoe de Maya-leiders erin slaagden hun volk te laten denken dat ze goden waren. En, hoe het Maya-rijk rond 800 na Chr. tenonder ging.
De ruïnes zijn flink beschadigd, maar er is nog heel veel moois te zien. Op de één of andere manier maakt het hier veel meer indruk dan in Chichen Itzá.
Er zijn hier prachige inscripties, die nog helemaal intact zijn.
We eten in het restaurant van het hotel. Prima lokale keuken, maar ik kies een kipgerecht dat niet zo erg bijzonder is. Volgende keer beter.
Wel grappig hoe ze hier werken: bij een balie bestel je je eten, daarna moet je zelf het bonnetje afgeven bij de keuken. Na een tijdje roept de keuken een nummer en dan kun je je eten daar afhalen. Gelukkig verstaat Maria zo goed Spaans dat het haar wèl opvalt als er vanuit de keuken iets wordt geroepen.
Tijdens het eten hoort Wolfgang voor het eerst dat ik voor RTL werk. "Woehaa" lacht hij. "They only broadcast bullshit!" Ik probeer hem uit te leggen dat RTL-4 héél anders is dan RTL-Duitsland....
Na het eten blijven we nog lekker hangen. Met wat bier erbij babbelen we over van alles en nog wat. We spelen een spelletje waarbij je 20 vragen mag stellen om uit te vinden welke beroemde persoon iemand in gedachten heeft. Daarna speel ik ook 'Chinees rekenen' met ze, maar niemand komt achter de oplossing.
Als de rest al naar bed is, praat ik nog wat met Liz. Ik vertel haar hoe Chinees rekenen werkt. Zij vertelt mij het geheim achter 'Black magic', dat wil ze ons binnenkort laten spelen.
Omdat we morgen weer vroeg op moeten, gaan we bijtijds slapen. Half elf ofzo.