Peru - donderdag 22 oktober 1998
We staan opnieuw vroeg op voor het vertrek naar de Inca Trail. We vertrekken om 6.30 uur met een busje richting Urubamba. In het busje draaien we heerlijke lokale muziek.
Wat een mooi uitzicht onderweg!
Vanuit Urubamba rijden we nog een stuk verder, tot een klein dorpje langs een rivier en een spoorlijn. We starten bij km 88 van de Inca Trail. Onze nieuwe gids, Freddy, zet ons op de foto. Hij ziet er uit als de lokale crimineel die nog wat camera's in de aanbieding heeft.
Bij de Inca Trail is het gebruikelijk om dragers (porters) in te huren. Zij vervoeren de bagage en verzorgen de maaltijden. Op het eerste gezicht is het alsof je daarmee de lokale bevolking uitbuit. Aan de andere kant is het voor de bewoners hier een goede bron van inkomsten in de tijd dat er op het land weinig te doen is. Het heeft de bevolking hier toch een beetje welvaart bezorgd.
Patricia had gezegd dat ze zouden rennen - laten we het er op houden dat ze iets harder lopen dan wij. Ze hebben enorm veel bagage per persoon op hun rug.
Het eerste stuk van de Inca Trail lopen we met z'n allen bij elkaar. Het is hier licht bergachtig, bosrijk gebied. Erg zwaar is het nog niet.
We komen nog vrij veel bewoners tegen met hun koeien, schapen en lama's.
Freddy is een aardige gast, die veel heen en weer rent en alles goed regelt. Hij zegt dat we de snelste groep zijn die hij heeft meegemaakt.
De campsite bereiken we veel eerder an we verwachtten. Langs een riviertje, over een bruggetje staan opeens onze tenten. Een prachtige plek om te kamperen, prachtig uitzicht.
Na onze aankomst bereiden de porters een geweldig diner voor ons. Wat een helden zeg!
